Digoksyna – nie za dużo, czyli ile?

Digoksyna – organiczny związek chemiczny z grupy glikozydów, uzyskiwany z naparstnicy wełnistej (łac. Digitalis lanata), stosowany w medycynie głównie do leczenia niewydolności serca i migotania przedsionków z szybką akcją komór. Zwiększa siłę i pobudliwość mięśnia sercowego oraz powoduje zwolnienie przewodnictwa w węźle przedsionkowo-komorowym i zmniejszenie częstości akcji serca. Jej działanie jest ograniczone licznymi efektami ubocznymi, głównie w postaci zaburzeń rytmu serca. Lek posiada wąski margines terapeutyczny (0.5-1 ng/ml krwi) a jego działanie jest też silnie uzależnione od stężenia jonów potasu i wapnia w surowicy oraz ogólnej wydolności metabolicznej pacjenta (więcej).

Po pierwsze – nie szkodzić!

Digoksyna jest w Polsce nadal powszechnie stosowana głównie ze względu na bardzo niską cenę. Niemniej, tak wąski zakres terapeutyczny, którego przekroczenie może prowadzić do licznych efektów niepożądanych (w tym, nagłej śmierci sercowej powyżej 2 ng/ml krwi), wymaga ścisłego monitorowania leku w trakcie terapii. Lek ten znajduje się także na naszej liście substancji stosowanych w arytmii serca i z przyjemnością donosimy, że uzyskiwane z krwi włośniczkowej wyniki w ramach realizowanego projektu CardioCarePack są tym czego oczekiwaliśmy!